Nec Spe Nec Metu

Ahmet Özcan, İnsanlığımız ve Jeo-Stratejik Gerçekler Işığında Somali, İstanbul: ARI Hareketi Yayınları, 2011.

Ben ve ulusum dünyaya karşı,
Ben ve kabilem ulusa karşı,
Ben ve ailem kabileye karşı,
Ben ve kardeşim aileye karşı,
Ben kardeşime karşı.

Bir Somali deyişi

Bu çalışmayı kaleme aldığımız an itibariyle Somali, Birleşmiş Milletler Gıda ve Tarım Örgütü’nün verdigi son rakamlara göre, bugüne kadar yarısı çocuklardan oluşan on binlerce insanın açlıktan öldüğü, 4 milyon insanın acil yardıma muhtaç olduğu ve hemen müdahale edilmediği takdirde bu insanların 750.000’nin önümüzdeki 4 ay içinde kesin ölümünün beklendiği 21. Yüzyılın en ağır trajedilerinden biri olarak karşımıza çıkmaktadır. Somali Devleti’nin yıkıldığı 1991 yılından itibaren, açlıkla birleşen iç savaşın 500.000’den fazla insanın hayatına mal olduğu tahmin edilmektedir. Devlet yapılanmasının tamamen ortadan kalktığı bir Hobbesian doğal durum içinde Somali halkı, kabileler arası iç savaş, açlık ve ölümcül hastalıklarla boğuşurken uluslararası güçler, sömürgeleştirme süreciyle yerle bir ettikleri genel olarak Afrika kıtası ve özel olarak Somali’ye karşı olan ilgilerini Soğuk Savaş’ın bitimiyle kaybetmiş ve bu halkların kaderini uluslararası örgütlerin her zaman anlamlı, ama hiçbir zaman yeterli olmayan hayırsever yardımlarına terk etmiştir. İşte bu çalışma, 19. Yüzyıl öncesi tarihi belgelerde bir refah bölgesi olarak bilinen Afrika Boynuzu’nda yer alan Somali’nin, dünyaya tarımsal ve hayvansal ürünler ihraç eden bir ülke olmaktan çıkıp nasıl açlığa, yoksulluğa ve iç savaşa mahkum edildiğini anlayıp analiz etmeyi amaçlamaktadır. Bu bağlamda bu çalışma, yalnızca Somali’nin sömürgecilik öncesi ve sonrası tarihini ve mevcut felakette uluslararası güçlerin rolünü degil, ama aynı zamanda Soğuk Savaş sonrası dönemde yeni bir aşamaya giren bölgedeki Türk Dış Politikası’nın da bir analizini sunmaktadır.